શ્વાસમાં સુરોની સુગંધ એ ભરી જાય
રૂંવે રૂંવે સ્વરોના તરંગ એ ભરી જાય
હાજર હોય ને વરતાય નહિ એ હસ્તી
પલકવારમાં આખું હૈયું એ તરી જાય
નામ એનું જ થાય જીવનમાં સૌની વચ્ચે
સૌના કરતાં કંઇક અલગ એ કરી જાય
આ વાદળ વીજળી વરસાદનો સમય
કેટલાં પ્રેમીઓનાં હૈયાં એ હરી જાય
સારો સમય ક્યાં બંધાય છે આ મુઠ્ઠીમાં
અદ્રશ્ય જળથી’ય જલ્દી એ સરી જાય
કેટલાં છોગાં સમાય એની પાઘડીમાં
સુર સ્વર શબ્દને સંગાથે એ વરી જાય
પૂજન મજમુદાર ૬/૧૦/૨૦૨૧